A memorial of something that never happened is een zoektocht naar een verbeelding van rouw. Het werk bestaat uit verschillende manieren van afdrukken. Zo maak ik ruimtelijke afdrukken van handen en afdrukken van de laatste rustplaats. Ik heb onderzoek gedaan naar westerse begrafenisrituelen en richt mij op de transformatie die een nabestaande doormaakt, na het verlies van een dierbare. Ik werk met verschillende materialen zoals textiel, klei en gips en vanuit het gevoel dat de westerse begrafenisrituelen niet aansluiten bij waar ik behoefte aan heb tijdens het afscheidnemen. De materialen zijn te bewerken in verschillende vormen, texturen en kleuren die mij helpen te verbeelden van mijn gevoel bij afscheid nemen.
_MG_1565.jpg
_MG_3698.jpg
WhatsApp Image 2020-05-08 at 13.19.39.jpg
IMG_0402.jpg

De transformatie van een nabestaande

Dit onderzoek gaat over geborgenheid, veiligheid, verbondenheid, met als kern: transformatie. De transformatie die een nabestaande doormaakt. De begrafenisrituelen die wij kennen in de Westerse cultuur zijn ontworpen voor de nabestaanden, om de dood van een dierbare ervaarbaar, acceptabel en aanvaardbaar te maken. Tegelijkertijd zijn deze rituelen gebaseerd op angst. Angst voor het verliezen van wat we hebben en van wie we houden. Hierbij vraag ik mij af of dit wel de meest bevordelijke manier is. Waarom verwerken wij het verlies van een dierbare met zware materialen en negatieve symboliek? En waarom lijken graven zoveel op elkaar? Mijn ervaring met begraafplaatsen komt niet overeen met hoe ik naar de dood kijk. Het voelt alsof die plek voor mij bepaalt hoe ik mij moet voelen. Natuurlijk vind ik het een enge gedachte als er iemand zou wegvallen van wie ik houd, maar dat staat los van angst voor de dood.
film or.mov
opvouwen 8 beelden zoder klei.jpg
IMG_0334.jpg
_MG_3836.jpg
Willemijn Heldoorn

Willemijn Heldoorn

22 Januari 1995
Volg
http://willemijnheldoorn@hotmail.com
  1. Artist statement; wat is je specialisme, wat maakt jouw werk uniek?

    Ik laat in mijn projecten onderwerpen zien, die voortkomen uit situaties die ik in het dagelijks leven ervaar of tegenkom. Vaak zijn deze onderwerpen ervaringen of situaties die niet tastbaar zijn, maar enkel voelbaar. Door te maken kan ik die gevoelens of situaties relativeren en op een beeldende manier vertellen.
Mijn gevoel is een belangrijke en sturende factor in het werkproces en ik ga uit van mijn intuïtie in de keuzes die ik maak en in de onderwerpen die ik wil vertellen. Ik werk graag langdurig aan projecten, zodat ik mij een langere periode volledig kan concentreren op mijn onderwerp.
    Behalve het overbrengen van een bepaalde sfeer, is de tactiliteit van materialen voor mij een belangrijk middel, om een ontastbaar en onzichtbaar onderwerp aan de kijker over te brengen. Om deze reden werk ik graag met textiel en klei. Het zijn materialen die te vormen zijn door er iets mee te doen en ook de structuur en kleur zijn aan te passen.

  2. Wat zijn je ambities? Wat wil je over vijf jaar bereikt hebben?

    Over vijf jaar wil ik graag een autonoom project hebben gemaakt. Ik hoop mijn plek te hebben gevonden als autonoom kunstenaar. Daarnaast zou ik graag willen samenwerken met een galerie of een collectief. Over vijf jaar ben ik actief bezig met het maken van werk en haal ik hier inkomsten uit.

  3. Wat is het belangrijkste dat je hebt geleerd tijdens je studie?

    Ik heb geleerd dat het voor mij belangrijk is om mijn gevoel te volgen tijdens het maken van werk, maar ook om af en toe afstand te doen en los te laten van het maken. Ik heb mijzelf leren kennen als maker en ik heb geleerd hoe ik maak en hoe mijn maakproces in elkaar zit.

  4. Overzicht van publicaties / exposities / prijzen / concerten / voorstellingen etc.

    Expositie:
    The sponge, the clay, the brick and the bridge / UNSEEN Amsterdam / samenwerking met de KAKB en de GRA / september 2019
    Publicatie:
    Een onvergetelijk gezicht, een reis van Leo Boer / Hogeschool Utrecht / samenwerking met verschillende disciplines binnen HKU Media / april 2019